NEMİN GÖLGESİNDE BİR RİZE SABAHI
Bu aralar havaya el değmiyor.
Nem, insanın üstüne çöreklenmiş gibi.
Balkonda oturuyorsun, terliyorsun.
Gölgedesin, yine terliyorsun.
Rize’nin farkı ne peki?
Arada bir “şıp” sesiyle gelen o minik yağmur.
İlaç gibi geliyor vallahi.
Gökten inen bir ferahlık…
Ne klima ister, ne vantilatör.
Allah’tan Rizedeyiz.
BÜYÜKKÖY’ÜN KIRMIZI ÇİZGİSİ: TURNUVA RUHU
Eskiden her ilçede olurdu bu işler.
Futbol turnuvaları, halı saha şölenleri…
Şimdi nadir.
Ama Büyükköy yapmış. Hem de ne güzel yapmış!
Sadece ayakla değil yürekle oynanmış maçlar.
Finalde heyecan tavan, gerginlik zirve.
Ama sonunda olan ne oldu?
Sarılmalar, kucaklaşmalar…
Futbol bu! Bazen atarsın, bazen yersin.
Ama esas olan: birlikte yaşamak.
Umarım bu güzel gelenek devam eder.
VEFA, EN GÜZEL KİTAP HEDİYESİDİR
Osman Efendioğlu…
Yaşayan bir kültür adamı.
İnsan hazinesi dedikleri işte böyle biri.
Kitabı çıkmış.
Vali, bizzat gidip kitabı kendisine vermiş.
Ne mutlu!
Vefasızlığın prim yaptığı bir dönemde,
Böylesi küçük ama büyük jestler insanın içini serinletiyor.
Yayınlar yetmez, insanlar yaşarken kıymet görmeli.
RİZE’DEN TEKİRDAĞ’A GİDEN KOMUTAN
Ali Güngör…
3 yıl boyunca Rize’de görev yaptı.
Kimi zaman bir haberin içindeydi,
Kimi zaman bir tebessümün.
İnsan ilişkilerinde ustaydı.
Devlet-millet köprüsünü iyi kurdu.
Şimdi yol Tekirdağ.
Yeni görevinde de 4 dörtlük olacağı kesin.
Teşekkürler komutan, yolun açık olsun.
1 AĞUSTOS: HAYAT DEFTERİNE BİR SAYFA DAHA
Bugün 1 Ağustos.
Benim doğum günüm.
Bir yaş daha aldım bu dünyadan.
Ne çok şey yaşanmış geride…
Sevindik, üzüldük, şaşırdık, sustuk.
Ama hâlâ buradayız.
Şu nemli havada,
Yağmur sesi eşliğinde,
Hayata şükrederek…
Yeni yaşımda dileğim:
Sakinlik, sağlık ve huzur.
Kendime ve sizlere…
VE BİR TEŞEKKÜR
Güzel dilekleriniz, tebessümünüz, hatırlamanız yetti.
Kalbinizden geçen her güzel söze
bin teşekkür.
Unutmayın:
Hayat biraz da,
birbirimize dokunduğumuz kadar güzel.