Kimseye muhtaç olmamak için çalışmak çok kıymetlidir ve de farzdır.
Bir gün Peygamber efendimiz, eshab-ı kiramdan Muaz hazretleri ile müsafeha edince buyurdu ki:
Ya Muaz, ellerin nasırlaşmış.
Evet ya Resûlallah! Kazma elimde toprakla meşgul oluyor ve bu sayede çoluk çocuğumun nafakasını kazanıyorum.
Fahr-i kainat efendimiz, Hazret-i Muaz'ı öpüp buyurdular ki:
Bu eli Cehennem yakmaz.
Yine bir gün bir genç, sabah erkenden işine gidiyordu. Eshab-ı kiramdan bazıları, bunu uygun görmediler. Orada bulunan Peygamber efendimiz buyurdu ki:
'Öyle söylemeyiniz! Eğer kimseye muhtaç olmamak, ana babasını ve aile efradını muhtaç etmemek için işine gidiyorsa, her adımı ibadettir. Eğer kazanacağı para ile övünmek, keyf sürmek niyetinde ise, şeytanla beraberdir.'
Görüldüğü gibi bir Müslüman`ın iyi niyetle çalışması ibadettir. Fakat kafirin ve her haramı işleyen kimsenin çalışması ibadet olmaz. 'Namaza ne lüzum var, çalışmak da ibadettir.' demek çok yanlıştır. Böyle söyleyenin îmanı gider. Namaz kılan, haramlardan kaçan kimsenin iyi niyetle çalışması ibadettir.
Helal lokma isteyen şu beş şeye dikkat etmelidir:
Rızık peşinde koşarken Allahü tealanın farz kıldığı ibadetleri terk etmemelidir.
Kazanç için hiç kimseyi üzmemelidir.
Çalışmak ile, kendisinin ve aile efradının iffetini korumaya niyet etmelidir.
Çalışırken kendini haddinden fazla yormamalıdır.
Çalışmayı rızk için bir sebep bilmelidir. Fakat rızkı çalışmaktan değil, Allahü tealadan bilmelidir.