Bir memlekette turizm sadece yaz tatiline sığdırılıyorsa, orada turizm değil, yazlık heves vardır.
Konaklama tesisleri…
Yeme içme yerleri…
Ulaşımcılar…
Acentalar…
Diğer turizm işletmeleri…
Bunlar üç ay çalışsın, dokuz ay kapıya kilit vursun diye mi kuruldu?
Üç ay açık kalan tesisin kalitesi de olmaz, geleceği de.
Olsa olsa tabelası olur.
Bir de “sezon bitti” bahanesi.
Oysa bu şehir dört mevsimlik.
Sonbaharı sisli bir roman gibi.
Kışı sert ama heyecanlı.
İlkbaharı desen… Yeşilin sayısını bilen yok. Binbir tonu geçti, çiçekler bitki çeşitleri iki bini aştı.
Ama biz ne yapıyoruz?
Turizmi hâlâ haziran–temmuz–ağustos üçgeninde sıkıştırıyoruz.
Sonra da “niye olmuyor” diye soruyoruz.
Olmaz.
Çünkü plan yok.
Turist plansız gelmez.
Belirsizliğe valiz hazırlamaz.
Kışın Rize’ye gelen ne yapacak?
Nerede kalacak?
Ne yiyecek?
Bir günde nereye gidecek?
Araba kiralayacak mı, yürüyerek mi gezecek?
Kaç para harcayacak?
Bu soruların cevabı yoksa,
o turist Google’da cevabı olan şehre gider.
“Gelince bakarız” devri kapandı.
“Burası güzel” demek yetmiyor.
Güzelliği anlatacaksın, paketleyeceksin, önüne koyacaksın.
Dijital arşivin yoksa,
mevsim mevsim hazırlanmış bir rehberin yoksa,
sen daha turist istemiyorsun demektir.
Bir de elimizde duran cevherlere bakalım.
Ovit Dağı… Handüzü Yaylası, Galerdüzü…
Yüksek rakım, toz kar, doğal pist.
Dağ kayağı, snowboard, eğitimler, gençler, manzara.
Türkiye’nin birçok yerinde olmayan potansiyel burada var.
Ama kaç kişi biliyor?
Bilmez.
Çünkü anlatılamıyor.
Bir yer “potansiyel” diye anılıyorsa,
orada icraat gecikmiş demektir.
Ulaşım meselesi desen, o da ayrı dosya.
Uçak seferleri konuşuluyor, müjdeler bekleniyor.
İyi güzel de…
Yazın artacak seferler kışın planlanmazsa, yaz gelince yine aynı cümleler kurulur.
Turizm son dakika işi değildir.
Uçak koltuğu da, otel yatağı da önceden satılır.
“Bakacağız” diyerek turizm olmaz.
“Planladık” diyerek olur.
Bu şehir “her mevsim gidilir” lafını çok seviyor.
Ama lafla olmuyor.
Rize her mevsim gidilir bir şehir değil.
Rize, her mevsim doğru anlatılırsa gidilir bir şehir.
KALENDERCE
Doğa dört mevsimi cömertçe sundu.
Biz üç ayını saymakla yetindik.
Sonra da niye gelişmiyor diye hayıflandık.