Buruk bir destan

Günlerce güneş yüzü görmeden Yağmur çamur demeden Çoluk çocuk çay yaprakları toplamak Ne demektir hemşehrilerim bilirim Bir de çay dolu ağır sepetleri İki büklüm ve su gibi ter içinde Alım yerlerine nasıl taşırsınız görürüm Akşam eve döndüğünüzde sızlar her yanınız İliklerinize kadar ıslamışsınızdır, çaresiz Isınamazsınız, bir türlü yataklarda Yorgunluktan ağrılar giren vücudunuza Uçuşur yeşil yeşil çay yaprakları Yarı uykulu, yarı uyanık rüyalarınızda Ertesi sabah gün ağarırken dağlarda Girersiniz gene ıslak çay bahçelerine Yorgunmuşsunuz, hastaymışsınız, kime ne Ayağınızda kara lastikler, vıcık vıcık Başınızda naylondan, işte öyle bir örtü Çay toplarsınız gene hava kararıncaya kadar Karnımız doysun, muhtaç olmayalım kimseye diye Çalışır durursunuz, çoluk çocuk telaş içinde İlaç parası olur, kazandığınızın bir kısmı Romatizma, siyatik ve diğer hastalıklar Kemirir durur yiğit vücudunuzu Memnun görünürsünüz gene de yaşantınızdan Hiçbir şikayet dökülmez dudaklarınızdan Yeter ki kurtulasınız el kapılarından Bardakta ne güzel görünür değil mi dostum? Pembe gül renkli güzelim çay Hele buruk ağızdan akıp giderken Bir dostla, tatlı tatlı sohbet ederken Evet kardeş bu hikaye böyledir işte Rahat koltuğunuzda sabahları keyifli Yudum yudum hazzına vararak içtiğiniz çay Islak vücutlardan, nasırlı ellerden Alın teriyle yaratılan buruk bir destan Şükrü Başar

Buruk bir destan

Memlekete Özlem

Çay Türküsü

Birinci dünya savaşı türküsü

Kurban olayim Rize

Oy Karadeniz

Zamansız

Karamişun Dibine

Uydum yarun sözine

Denize vardur kara

Gemiye Çektuk Yelken